Masłowscy h. Samson

Masłowscy h. Samson

z Masłowic

Agnieszka z Masłowa
(!) otrzymała 1445 r. zapis dwóch grzywien posagu od Marcina Jarosławskiego (Kośc. 17 s. 567).

Piotr Samson
niegdy z Masłowa miał 1448 r. termin z Anną, wdową po Wincentym z Szamotuł (P. 17 k. 237v).

Stanisław Masłowski

dostał 1477 r. od Barbary, córki Mikołaja z Brudzewa, podkomorzego kaliskiego, wdowy po Jakubie Mikołajewskim, jej części w mieście i zamku Nowemiasto i wsiach Dąbrowa, Klęka i Chromiec w p. pyzdr., Boguszyno w p. kośc. oraz dopłatę 100 grz. za inne dobra, które jej dał (P. 1386 k. 69).

Jan Masłowski

1545 r. skwitowany z majątku rodzicielskiego przez córkę Annę, żonę Grzegorza Kosmowskiego (I. i D. Z. Kal. 6 k. 383v, 7 k. 64). Była ona 2-o v. 1550 r. żoną Zygmunta Starzyńskiego.

Zygmunt Masłowski

dziedzic w Masłowicach, kupił 1563 r. od Jakuba Mieszkowskiego za sumę 9.000 zł części wsi Mieszkowo Polskie i Niemieckie oraz pustek Wolica i Stramice w p. pyzdr., jak też częsci wsi Lutultów, Galewice i Okalewo w p. wiel. (P. 1397 k. 230; Py. 179 k. 224v). Nie żył już 1580 r. Ożeniony był z Katarzyną z leziony Potworowską, która wtedy była już 2-o v. żoną Jana Szadokierskiego. Wyszła potem 3-o v. za Stefana Siedleckiego i będąc wdową i po tym trzecim mężu żyła jeszcze 1611 r. (Z. T. P. 27 s. 749). Z córek Zygmunta, Zofia, wdowa po Bartłomieju Bartkowskim, w r. 1580 2-o v. żona Stanisława Bliźniewskiego. Anna, Barbara, Jadwiga 1580 r. jeszcze niezamężne, po ojcu spadkobierczynie w części Masłowic, Małyszyna i Stawka. Były one pozywane 1580 r. przez Katarzynę z Potworowskich, wtedy już Szadokierską. Panny stawały w asyście opiekunów swych M-ch, Gabriela, wojskiego wieluńskiego, Antoniego, chorążego wieluńskiego, Franciszka, pisarza ziemskiego wieluńskiego, Walentego, pisarza grodzkiego wieluńskiego (I. Kal. 46 k. 290). Antoniemu M-mu, chorążemu wieluńskiemu, 1568 r. winien był 30 zł Marcin Żabicki, dziedzic w Żabicach w p. łęczyckim (I. Kal. 34 s. 1157). Żona tego Antoniego, Katarzyna Rusocka, kwitowała męża 1584 r. z 3.000 zł zapisanych jej na wsi Ruda p. wiel. (ib. 50 s. 490). Chorąży Antoni swej córce Annie zapisał t.r. dług 1.000 zł (ib. s. 491). Juz nie żył 1592 r., kiedy jego syn Jan kwitował z 600 złp Stanisława Kuczkowskiego, przełożonego ceł koronnych (ib. 59 s. 184). Żona tego Jana, Dorota z Chrostowa, wdowa 1-o v. po Andrzeju Stokowskim, skwitowała t.r. Kuczkowskiego z 500 złp (ib. s. 387).

Walenty

nie żyjący juz 1600 r., pewne role we wsi Ruda zastawił był Wojciechowi Regulskiemu (N. 164 k. 382). Baltazar i Jakub, synowie Walentego, uwolnili 1604 r. poddanego z Rudy (I. Kal. 70 k. 174v). Może ten sam Jakub dostał 2 XII 1603 r. konsens królewski na wykup sołectwa Zalesie w starostwie nakielskim (M. K. 148 k. 200, 200v). Baltazar na połowie dóbr należnych mu z działów z bratem Jakubem, to jest Masłowic, Maluszyna, Stawku i pustek Boski w p. wiel., oprawił 1605 r. posag 6.000 złp żonie Annie Kosmowskiej, wdowie 1-o v. po sław. Konradzie Rydt, kupcu poznańskim (P. 1405 k. 469v). Oboje t.r. wydzierżawili od Wacława Kiełczewskiego, starosty wschowskiego, dobra królewszczyzny wschowskiej pod zakładem 1.800 zł (Ws. 21 k. 381). Baltazar od sław. Mateusza Rychtera, pisarza miejskiego we Wschowie, kupił za 300 grz. ogród we wsi Mała Przyczyna (Ws. 204 k. 266v). Oboje z żoną od Stanisława Czarnkowskiego nabyli 1606 r. wyderkafem za 6.000 złp Łaniewo i Wojnowice p. kośc. (P. 1405 k. 699v), a potem w latach następnych dodawali jeszcze do tego wyderkafu 500 i 300 zł (P. 980 k. 50). Od Ernesta a Seher Thossa wydzierżawili 1610 r. Wygnańczyce i Eichberg (Debogorę?) w p. wscho. (Ws. 25 k. 434). Ten Ernest Seher Thoss był im winien 1611 r. 9.600 zł (Ws. 28 k. 54v). Od Wojciecha Przybyszewskiego 1611 r. nabyli wyderkafem za 12.000 złp części Przybyszewa i całą wieć Ogrody p. wschow. (Ws. 204 k. 384v). T.r. małzonkowie spisali wzajemne dożywocie (ib. k. 397). Rudę w z. wiel. Baltazar sprzedał Janowi Poleskiemu, na co 1611 r. wyraziła zgodę Agnieszka (Ws. 28 k. 110v), ktora 1612 r. skwitowała Wojciecha Przybyszewskiego z 12.000 zł (P. 988 k. 479v). Od Łukasza Opalińskiego, starosty leżajskiego, oboje małżonkowie nabyli 1612 r. wyderkafem za 7.000 zł częsci wsi Łysiny i Tylewice p. wschow. (P. 988 k. 984v). Wobec dokonanej sprzedaży Rudy, gdzie Agnieszka miała swą oprawę, Baltazar 1612 r. dał jej ponowną oprawę 6.000 zł posagu (ib. k. 1114v).

Jadwiga
1607 r. żona Samuela Jarochowskiego. Stanisław, ze Skomlina, nie żyjący już 1620 r. (R. Kal. 9 k. 439), był ojcem syna Jakuba i córek: Katarzyny, 1618 r. żony Stanisława Myszczyńskiego, nie żyjącej 1653 r., Małgorzaty, żony w latach 1621-1641 Wojciecha Jączyńskiego, wdowy 1647 r., 2-o v. 1649 r. żony Mikołaja Łajszczewskiego, kasztelana sochaczewskiego, bezpotomnej, nie żyjącej 1649 r. Jakub sprzedał był szwagrowi Myszczyńskiemu swe dobra we wsi Brzoza p. wiel., a odkupił je od niego 1620 r. za 4.000 zł z powrotem (R. Kal. 9 k. 439). Nie żył już 1638 r. Jego żoną była Katarzyna Czarnecka (I. Kal. 104b s. 2266), 2-o v. żona Jana Piekarskiego, 3-o v. 1641 r. Olbrachta Gembarta (ib. 107a s. 551). Córka Jakuba i Czarneckiej, Krystyna, o której rekę jej ciotka Jączyńska z mężem spisywali 10 XII 1638 r. w Kaliszu kontrakt z Rafałem Leszczyńskim pod zakładem 20.000 złp (ib. 104b s. 2266). Ślub miał miejsce 13 II 1639 r. w Blizanowie (Bibl. U. W., rkp 44). Krystyna była już wdową 1647 r., a 2-o v. 1652 r. żoną Jana Gomolińskiego, kasztelana spicymirskiego, nie żyła już 1661 r

Jan
syn zmarłego Jana, kwitował 1623 r. Macieja Szołdrskiego, pisarza ziemskiego poznańskiego (Kośc. 292 k. 174v). Adam, dziedzic Toplina i Skomlina, był sparaliżowany, a jego kuratorzy 1636 r. kwitowali z 2.000 zł z dzierżawy tych wsi Piotra z Czarncy Czarneckiego (I. Kal. 102 s. 1217). Mikołaj, żeniąc się 1637 r. z Jadwigą Kaczkowską, córką Wojciecha, krótko przed ślubem, 18 XI, zobowiązał się oprawić jej 600 zł posagu (G. 80 k. 368v). Kwitowała ona 1638 r. Łukasza Gulczewskiego, dziedzica w Gembarzewie, z 300 złp (ib. k. 409v). Była już wdową 1655 r. (G. 82 k. 1104), a nie żyła już 1665 r., kiedy córka Mikołaja i jej, Anna była żoną Jakuba Czaplickiego (G. 84 k. 249).

Magdalena
wdowa po Janie Hornie, wicerotmistrzu J. Kr. Mci, 1644 r. posesorze młyna i części sołectwa we wsi Szwecja w starostwie nowodworskim. Magdalena, w latach 1683-1686 żona Piotra Piaseckiego, oboje zastawnicy Chlebowa w p. pyzdr. Anna, 1685 r. zona Marcina Krzywańskiego.

Adam
stolnik wieluński, i Urszula z Bielskich, oboje chyba jeszcze żyjący 1692 r., mieli syna Jana, który 25 VIII 1692 r. w Dębogórze zaślubił Jadwigę Baranowską, córkę Kazimierza i Teresy Knutówny, i t.r. zobowiązał się oprawić jej 6.000 zł posagu (LC Kcynia; Kc. 132 k. 635v, 637v). Nie żył już ów Jan, tytułowany stolnikiem rzeczyckim, 1720 r., kiedy wdowa z synem Antonim, a też w imieniu innych swych dzieci, więc Kazimierza, Jana, Ludwiki, Franciszki, Aleksandry, Katarzyny i Marianny, niezamęznych, zawierała kontrakt ze Stanisławem Charzewskim, pod zakladem 4.000 złp (G. 94 k. 86v). Wieś Rudę w z. wiel., swoją dożywotnią, wespół z dziećmi sprzedała była Andrzejowi M-mu, łowczemu bracławskiemu, wobec czego 1720 r. skasowała tam swe dożywocie (G. 94 k. 87v). Od swego brata, ks. Wojciecha Baranowskiego, proboszcza kaplicy Baranowskich w katedrze gnieźnieńskiej, kontraktem z 28 III 1721 r. kupiła za 14.000 zł dobra ojczyste: Dębogórę, Sierniki, Tupadły (ib. k. 140v). Nazwana 1725 r. tylko posesorką Tupadł (Kc. 135 k. 77v), bowiem formalna rezygnacja tych dóbr dokonana zostala dopiero 1726 r. (ib. k. 117v). Umarła między r. 1733 a 1738 (Kc. 137 k. 115; G. 97 k. 196v). Z synów, o Kazimierzu wiem, że żył jeszcze 1737 r. (G. 97 k. 164), o Janie, iż żył 1738 r., kiedy asystował siostrze Bogdańskiej kwitującej szwagra Tańskiego (ib. k. 196v). Z córek, Ludwika i Franciszka, niezamęzne, żyły jeszcze 1737 r. (ib. k. 164). Aleksandra, w latach 1728-1769 zona Łukasza Józefa Tańskiego, z czasem wiceregenta grodzkiego gniexnieńskiego, potem podczaszego smoleńskiego, wdowa w latach 1771-1774. Katarzyna, 1738 r. żona Rafała Bogdańskiego. Marianna, jeszcze niezamężna 1737 r., w latach 1745-1771 żona Józefa Zielińskiego.

Andrzej
dziedzic (posesor?) dóbr Pomiany, i Jadwiga z Myszkowskich, rodzice Anny Zofii, ur. w Pomianach, ochrzcz. 1698 r., oraz Jadwigi Aleksandry, ur. tamże, ochrzcz. 17 VIII 1699 r. Chrzestnym jednej i drugiej był Adam M. (LB Trzcinica). Andrzej, komornik graniczny wieluński, ze zmarłej już żony Katarzyny Chmielińskiej, ojciec Katarzyny (Katarzyny Barbary), 1718 r. żony Jana Myszkowskiego (I. Kal. 160 k. 273) z czasem miecznika wendeńskiego, nie żyjącego już 1755 r., 2-o v. żony Andrzeja Szeliskiego, podczaszego bracławskiego, nie żyjącej już 1788 r. Andrzej, podstoli wieluński, i Jadwiga z Myszkowskich, oboje juz nie żyjący 1742 r., rodzice Anny, wtedy wdowy po Franciszku Bykowskim, cześniku ostrzeszowskim, dziedziczki wsi Lubojnia, idącej t.r. 2-o v. za Hipolita Czarnieckiego (I. Kal. 178/180 s. 329). Krystyna M-a, podstolanka wieluńska, więc może też córka Andrzeja i Myszkowskiej, była 1722 r. żoną Zygmunta Zaremby Tymienieckiego, podwojewodziego wieluńskiego, wdowa w latach 1725-1726, nie żyła już 1742 r.

Stanisław
mąż Joanny Sulmierskiej, córki Michała i Elżbiety Miniszewskiej, która 1753 r. potwierdziła manifestację męża uczynioną w jej imieniu a zrzekającą się dóbr rodzicielskich (I. Kal. 196/198 k. 37). Maciej, syn zmarłego Jakuba i Katarzyny z Rudnickich, wojski i regens grodzki piotrkowski, żeniąc się z Eufrozyną Ulatowską, córką Józefa, wojskiego brzeskiego, i Antoniny z Gembartów, krótko przed ślubem, 1 I 1767 (31 XII 1766 ?), zapisał jej sumę 10.000 złp (G. 100 k. 293).Józef, chrzestny 4 VII 1772 r. (LB Trzcinica).

Jan
podstoli ostrzeszowski, dziedzic Rudnik w p. wiel., pozywał 1753 r. Józefa Wężyka, starostę nizińskiego (Rel. Kal. 152/153 s. 156). Manifestował 1756 r. przeciwko Prokopowi Niemojewskiemu, podczaszemu ostrzeszowskiemu (ib. 163/164 s. 2116). Nie żył już 1774 r., kiedy wdowa po nim, Marianna Watowska, była dziedziczką Mielęcina, dóbr nabytych od Krzysztofa Nekandy Trepki (ib. 214/216 k. 126). Żyła jeszcze 9 XI 1781 r. (LB Parzynów). Niewątpliwie synem Jana i Watowskiej był dziedziczący w Mielęcinie Hipolit, łowczy ostrzeszowski (wieluński) 1777 r., cześnik ostrzeszowski 1793 r., radca województwa kaliskiego żyjący jeszcze 26 I 1818 r. (ib.). Miał za żonę Faustynę Mączyńską, córkę Józefa, kasztelanica sieradzkiego, i Moniki z Grabińskich, żyjącą jeszcze w r. 1789 (LB Parzynów), a, jak się zdaje, 2-o v. Teklę Walewską, żyjącą 26 I 1818 r. (ib.). Synowie z Mączyńskiej: Bonawentura Karol Wincenty Antoni, ochrzcz. 9 XI 1781 r., zmarł w Mielęcinie 1 IV 1782 r., Julian, o którym niżej, Józef Waclaw Andrzej Wojciech, ur. tamże, ochrzcz. 23 II 1785 r. Chyba też Hipolita synem był Celestyn, o ktorym niżej. Z corek, Marianna, zmarła w Mielęcinie 23 VII 1778 r., mając 5 lat. Marianna Aniela Ludwika, ur. w Mielęcinie, ochrzcz. 22 II 1777 r., Kunegunda Franciszka, ur. tamże, ochrzcz. 24 III 1778 r., Agnieszka (Agnieszka Bonawentura), ochrzcz. z ceremonii 24 IV 1779 r., wyszła przed 7 II 1803 r. za Izydora Mniewskiego. Karolina, ur. tamże, ochrzcz. 5 XI 1780 r., Marianna Jozefa Honorata, ur. tamże, ochrzcz. 12 I 1789 r. (LB Parzynów).

Julian (Lambert Rudolf Julian)
syn Hipolita i Mączyńskiej, ur. w Mielęcinie, ochrzcz. 16 IV 1783 r. (ib.), dziedzic Mielęcina i Rudnik podprefekt powiatu ostrzeszowskiego 1809 r., radca kasy narodowej 1832 r., wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. Mąż Weroniki z Kiełczewskich, zmarlej w Mielęcinie 22 IX 1832 r. w wieku 45 lat. Syn Hipolit, dziedzic Mielęcina, zmarł we Wrocławiu 3 III 1827 r., mając lat 24 (LM Parzynów). Z córek, Melania, ur. ok. 1808 r., wyszła 15 II 1829 r. za Henryka Miączyńskiego z Nowejwsi. Magdalena Józefa, ur. w Mielęcinie 21 I 1809 r. Julianna, zmarła 9 XII 1819 r. w wieku trzech i pół lat. Córkami Juliana były też chyba panny, Emilia, chrzestna w latach 1825-1840, Antonina, chrzestna 1825 r., obie "z Mielęcina" (LB Ostrzeszów; LB, LM Parzynów).

Celestyn
zapewne syn Hipolita i Miączyńskiej, ur. ok. 1783 r., za Ksiąstwa warszawskiego podprefekt powiatu ostrzeszowskiego, mąż Agnieszki Sokołowskiej, ur. ok. 1782 r., ojciec Tekli Weroniki Agnieszki Katarzyny, ur. w Mielęcinie 25 I 1818 r., ochrzcz. 1833 r. (LB Parzynów). Zob. tablicę.

Krystyna
podstolanka wieluńska, i jej mąż Zygmunt Zaremba Tymieniecki, podwojewodzi wieluński, oboje już nie żyli 1759 r. Katarzyna, żona 1-o v. Jana Myszkowskiego, 2-o v. Andrzeja Szeliskiego, podczaszego bracławskiego, nie żyjącego już 1765 r. Konstancja, 1777 r. żona Szymona Bacha Zdzienickiego, cześnika kruświckiego. Róża, żona Stanisława Ordęgi, wojskiego szadkowskiego, już nie żyjącego 1783 r. Jadwiga przed 1 XI 1784 r. wyszła za Jana Gwalberta Karśnickiego, stolnika ostrzeszowskiego, zmarła po połogu 30 IX 1786 r. Józef Kalasanty, dziedzic Debiny i Osiakowa, świadek 17 II 1784 r. (LC Trzcinica). Andrzej, 1785 r. mąż Katarzyny Złotnickiej, córki Feliksa, łowczego szadkowskiego (I. Kon. 83 k. 138v). Eleonora, 1786 r. żona Dionizego Budziszewskiego, podstolego sieradzkiego, dziedzica Małachowa. Marianna, żona Kajetana Rogalińskiego, oboje nie żyli 1788 r. N., mąż Katarzyny z Sokolnickich, chrzestnej 1 XII 1793 r. (LB Starygród). Nepomucena przed r. 1809 wyszła za Jakuba Psarskiego, umarła 24 II 1823 r., mając lat 38, pochowana w Słupi. Jadwiga, w latach 1809-1812 żona Antoniego Wężyka z Tokarzewa.