prof. dr hab. med. Eugeniusz Piotr Wąsiewicz
Prof. dr hab. med. Eugeniusz Piotr Wąsiewicz
(18.XII.1933 - 26.VII.2001)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
fot. Eugeniusz Piotr Wąsiewicz
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wąsiewicz Eugeniusz Piotr - prof. dr hab. med. (ur.18.XII.1933 r. w Miłosławiu z matki Ireny Masłowskiej h. Samson i ojca Ludwika Wąsiewicza, zmarły 21.XI.2001 r. w Poznaniu. Wnuk Ludwika Masłowskiego h. Samson i Anny z Dołęgów Góreckich). Dyrektor Instytutu Medycyny Społecznej, kierownik Zakładu Zdrowia Publicznego, przewodniczący Senackiej Komisji ds. Organizacji i Rozwoju, przewodniczący Krajowego Zespołu Konsultacyjnego w zakresie medycyny społecznej, przewodniczący Sądu Lekarskiego Wielkopolskiej Okręgowej Izby Lekarskiej, pełnomocnik Rektora ds. orzecznictwa lekarskiego, wiceprzewodniczący Zarządu Głównego i przewodniczący Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego, wiceprzewodniczący Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Żonaty z dr med. Anną Zakrzewską h. Samson (córką prof. dr hab. med. Aleksandra Zakrzewskiego - specjalisty laryngologa i doc. med. Aleksandry Durskiej) Ojciec trojga dzieci - Marcina, Joanny i Aleksandry.
Państwowe Gimnazjum i Liceum we Wrześni ukończył egzaminem maturalnym w 1952 r. Następnie w latach 1953 - 1958 studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu. Dyplom Lekarza otrzymał 7.XI.1960 r. Dnia 28.VI.1967 r. Rada Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Poznaniu na podstawie pracy doktorskiej "Przepukliny rozworu przełykowego" nadała mu stopień doktora medycyny. Promotorem pracy był prof. dr hab. Roman Drews. Kolokwium habilitacyjne na podstawie rozprawy "Stan zdrowia osób czterdziestoletnich na przykładzie populacji województwa poznańskiego" uzyskał 21.X.1987 r. Etat docenta w Akademii Medycznej otrzymał 1.X.1989 r. a stanowisko profesora nadzwyczajnego 1.XII.1992 r. Specjalizację 1 stopnia z zakresu organizacji ochrony zdrowia otrzymał w 1964 r. 1 stopień z zakresu chirurgii ogólnej w 1964 r., a drugi w 1967 r. Pracę zawodową rozpoczął od stażu przed- i podyplomowego w Szpitalu Powiatowym we Wrześni i Wojewódzkim Szpitalu Dziecięcym w Poznaniu. Następnie od 1.II.1961 r. rozpoczął pracę w Wojewódzkiej Przychodni Specjalistycznej w Poznaniu w charakterze lekarza. Od 1.XI.1961 r. rozpoczął pracę w II Klinice Chirurgicznej Akademii Medycznej w Poznaniu na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta. Od 1.II.1962 r. w Wydziale Zdrowia i Opieki Społecznej Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu pracował na stanowisku wicedyrektora. W latach 1974 - 1976 był dyrektorem Szpitala Kolejowego w Puszczykowie. k. Poznania. Następnie od 1.X.1976 r. został kierownikiem Zakładu Organizacji Ochrony Zdrowia Instytutu Medycyny Społecznej (od 1993 r. Zakładu Zdrowia Publicznego) Akademii Medycznej w Poznaniu. Od 1.X.1994 r. był dyrektorem IMS. Kierował kursami specjalizacyjnymi na 1 stopień z zakresu medycyny społecznej. Łącznie odbyło się 9 kursów. Pod jego kierunkiem specjalizację II stopnia z zakresu medycyny społecznej i zdrowia publicznego uzyskało 45 lekarzy. Tytuł profesora uzyskał w 1996 r. Pod jego kierunkiem ukończono 7 przewodów doktorskich, 25 prac magisterskich. Recenzował 3 prace habilitacyjne i 14 na stopień doktora. Był opiekunem dwóch prac habilitacyjnych. Opublikował 117 prac naukowych w kraju, 3 za granicą. Napisał dwa rozdziały w podręczniku chirurgii pod redakcją prof. Romana Górala. Jest autorem czterech monografii poświęconych ochronie zdrowia i opiece zdrowotnej. Wydał trzy skrypty dla studentów VI r. Wydz, Lek. i V r. Oddz. Stomatologii. W 1987 r. otrzymał nagrodę zespołową I stopnia od Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia naukowe oraz nagrodę Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. W latach (1978/79, 1980/81, 1982/83, 1984/85) otrzymał nagrody Rektora Akademii Medycznej za szczególne osiągnięcia w pracy dydaktyczno - wychowawczej następnie medal za wzorową pracę w służbie zdrowia (1967 r.), medal 50 - lecia PCK, Brązowy Krzyż Zasługi (1970 r.), Złoty Krzyż Zasługi (1972 r.), medal za zasługi w rozwoju województwa poznańskiego (1971 r.), medal za zasługi w rozwoju województwa leszczyńskiego (1980 r.), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986 r.).
Prywatnie Eugeniusz Piotr Wąsiewicz był człowiekiem niesłychanie oddanym rodzinie, osobą serdeczną, towarzyską i bezinteresowną. Był także współorganizatorem zjazdu rodzinnego "Potomków Marcina i Julianny Góreckich" w Krzywiniu dnia 21.V. 1994 r. Drugiego zjazdu rodzinnego w Chwałkowie Kościelnym w 2009 r. niestety już nie doczekał. Jako pierwszy rodzinny genealog, podjął próbę opisania historii rodziny Masłowskich h. Samson na podstawie ustnych relacji uzyskanych od dziadka - Ludwika Masłowskiego oraz własnych wspomnień. Opis ten pomimo kilku nieścisłości, wynikających z braku dokładnych danych oraz czasu na drobiazgowe kwerendy genealogiczne, pozostaje wspomnieniem autora, które oddaje ciepło i klimat tamtych czasów oraz ukazuje fragmenty historii rodzinnej widzianej oczami dziecka. Hobby Eugeniusza Piotra to genealogia rodzinna, muzyka poważna oraz narciarstwo.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Na dalszych stronach od 1 - 9 publikujemy wspomnienia naszego kuzyna Eugeniusza Piotra Wąsiewicza
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------